Een alternatief bewijs is een document dat wordt ingediend als er geen officieel bewijs is voor het einde van de procedure voor de Unie en het Gemeenschappelijk Transito. Het alternatieve bewijs kan worden voorgelegd aan de douaneautoriteit, maar niet eerder dan 70 dagen nadat het is vrijgegeven voor export. Hiermee kan een zogenaamd "alternatief uitvoerdocument" worden gecreëerd.
Aangezien dit wordt beschouwd als het alternatieve bewijs voor BTW-doeleinden, kan de douaneautoriteit vrachtbriefcertificaten, connossementen en invoerverklaringen van het derde land accepteren.
De EU-wetgeving voorziet in vier soorten documenten die de bevoegde autoriteiten van het land van vertrek kunnen erkennen als het alternatieve bewijs:
- een importaangifte van de lidstaat van bestemming, waarin de identificatie van de goederen wordt vermeld en wordt aangetoond dat de goederen zijn voorgelegd op het kantoor van bestemming of zijn afgeleverd aan een gemachtigde geadresseerde.
- een document of douanedocument gecertificeerd door de douaneautoriteit van een lidstaat, waarin wordt bevestigd dat de goederen fysiek het douanegebied van de Unie hebben verlaten.
- een douanedocument dat is uitgegeven in een derde land bij de invoer in een douaneprocedure of bij het gebruik van de goederen.
- een document dat is uitgegeven in een derde land en is goedgekeurd door de douaneautoriteiten van dat land, waarin wordt bevestigd dat de producten zich in vrije omloop bevinden in het betrokken derde land.
